29 Şubat
4 yılda olan bir gün.
Biliyorum şu an 1 Mart ama gün bitmeden 29 Şubat hakkında yazı yazmak istemedim.
Benim ilkokul öğretmenim 29 Şubat doğumluydu, aslında 36 yaşında olmasına rağmen 9.yaş gününü kutluyordu. Aslında çok "cool" bişey bence, bir bayan olarak, 32 yaşımdayken aslında 8. yaş gününü kutluyorsun :)
Ne kadar kötülük varsa hepsi 29 Şubat'ta yaşansın. Çünkü zaten 4 yılda bir geliyor bu gün, her sene insanlara acısını hatırlatmaz, kötülükleri hatırlatmaz. 4 yolda bir olunca kolay unutulur. Aslında 29 Şubat'in şöyle bir iyi yanıda olabilir : evlilik yıl dönümleride 29 Şubat'ta olsun - böylece erkekler hediye almayı unutmazlar çünkü 4yılda bir oluyor, bir zahmet unutmasınlar yani :)
Düşündümde bir dahaki 29 Şubat'ta Allah izin verirse Hukuk fakültesi mezunu olacağım :) Bunu düşünmek bir yandan çok heyecanlı ve kalbimin ritmini değiştiriyor bir yandan'da bayağı korkunç. Büyümek çok değişik bişey. Özgürlüğün artıyor, kendi seçimlerini, kendi hedeflerini ve kendi düşüncelerini belirliyorsun ama birde sorumlulukların artıyor. Üniversiteden sonra iş hayatı, kariyer sahibi olma amacı başlayacak. Herşey çok çabuk olmuş gibi geliyor bana. Sanki daha dün Kayseri'de sitenin içinde arkadaşlarımla oynuyordum, Annemin eve gel demesine rağmen dışarda duruyordum. Istanbul'da salıncaktan düşüp sırtımı incittiğim günuü de sanki dünmüş gibi hatırlıyorum (ya ben hep salıncaktan düşen bir insanım, çok heyecanlanıyorum ve seviniyorum sonra dengemi kaybedip pat diye düşüyorum).
Bunu okuyan büyükler "Ah kızım daha neler göreceksin sen" diyordur muhakkak, tamam daha bir sürü şey göreceğim ama şimdiden ben böyle ayrıntılı düşünüyorum işte. Şimdiki konuştuğum arkadaşlarımla 4 yıl içindede konuşuyor olacakmıyım? Çünkü, 4 yıl once yakın olduğum insanlarla şimdi nerdeyse hiç görüşmüyorum bile. Büyüdükce arkadaş sayın azalıyor, yada belkide azalmıyor, belkide gerçek arkadaşlarımızın kim olduğunu zamanla görüyoruz. Insan herkesle iyi geçinebilir, ama arkadaş ve dost çok sınırlı sayıdadır. Geç öğrensekte, aslında hayatımız sahte insanlarla dolu, gülen yüzlerin arkasında bir düşman gizli adeta. Bunu şimdiden öğrenmeye başladım.
29 Şubat 2020'de bunlarl okuyup gülecekmiyim acaba :)
Allah o günleri gösterir inşaallah..
Bu arada artık yorum yapabilirsiniz, yorum yapmak için Google hesabı na ihtiyacınız yok, sayfanım en sonuna kadar indiğinizde yorum yapma yeri mevcuttur. Yorumlarınızı bekliyorum :)
Allah'a emanetsiniz güzel insanlar..
Biliyorum şu an 1 Mart ama gün bitmeden 29 Şubat hakkında yazı yazmak istemedim.
Benim ilkokul öğretmenim 29 Şubat doğumluydu, aslında 36 yaşında olmasına rağmen 9.yaş gününü kutluyordu. Aslında çok "cool" bişey bence, bir bayan olarak, 32 yaşımdayken aslında 8. yaş gününü kutluyorsun :)
Ne kadar kötülük varsa hepsi 29 Şubat'ta yaşansın. Çünkü zaten 4 yılda bir geliyor bu gün, her sene insanlara acısını hatırlatmaz, kötülükleri hatırlatmaz. 4 yolda bir olunca kolay unutulur. Aslında 29 Şubat'in şöyle bir iyi yanıda olabilir : evlilik yıl dönümleride 29 Şubat'ta olsun - böylece erkekler hediye almayı unutmazlar çünkü 4yılda bir oluyor, bir zahmet unutmasınlar yani :)
Düşündümde bir dahaki 29 Şubat'ta Allah izin verirse Hukuk fakültesi mezunu olacağım :) Bunu düşünmek bir yandan çok heyecanlı ve kalbimin ritmini değiştiriyor bir yandan'da bayağı korkunç. Büyümek çok değişik bişey. Özgürlüğün artıyor, kendi seçimlerini, kendi hedeflerini ve kendi düşüncelerini belirliyorsun ama birde sorumlulukların artıyor. Üniversiteden sonra iş hayatı, kariyer sahibi olma amacı başlayacak. Herşey çok çabuk olmuş gibi geliyor bana. Sanki daha dün Kayseri'de sitenin içinde arkadaşlarımla oynuyordum, Annemin eve gel demesine rağmen dışarda duruyordum. Istanbul'da salıncaktan düşüp sırtımı incittiğim günuü de sanki dünmüş gibi hatırlıyorum (ya ben hep salıncaktan düşen bir insanım, çok heyecanlanıyorum ve seviniyorum sonra dengemi kaybedip pat diye düşüyorum).
Bunu okuyan büyükler "Ah kızım daha neler göreceksin sen" diyordur muhakkak, tamam daha bir sürü şey göreceğim ama şimdiden ben böyle ayrıntılı düşünüyorum işte. Şimdiki konuştuğum arkadaşlarımla 4 yıl içindede konuşuyor olacakmıyım? Çünkü, 4 yıl once yakın olduğum insanlarla şimdi nerdeyse hiç görüşmüyorum bile. Büyüdükce arkadaş sayın azalıyor, yada belkide azalmıyor, belkide gerçek arkadaşlarımızın kim olduğunu zamanla görüyoruz. Insan herkesle iyi geçinebilir, ama arkadaş ve dost çok sınırlı sayıdadır. Geç öğrensekte, aslında hayatımız sahte insanlarla dolu, gülen yüzlerin arkasında bir düşman gizli adeta. Bunu şimdiden öğrenmeye başladım.
29 Şubat 2020'de bunlarl okuyup gülecekmiyim acaba :)
Allah o günleri gösterir inşaallah..
Bu arada artık yorum yapabilirsiniz, yorum yapmak için Google hesabı na ihtiyacınız yok, sayfanım en sonuna kadar indiğinizde yorum yapma yeri mevcuttur. Yorumlarınızı bekliyorum :)
Allah'a emanetsiniz güzel insanlar..
Yorumlar
Yorum Gönder
Eleştiri, öneri, tavsiye ve genel yorumlarınızı bekliyorum : )
-Beyza