Ingiltere'nin Gençleri

Yurt dışında büyüdüğüm için çok farklı bir ortam gördüm, çok farklı bir kültürün içindeyim. Burda amacım ırkçılık yada kınamak değil, daha çok okuyucularıma, özellikle ingiltereyi bişey sanan insanlara ders olsun diye yazı yazıyorum. 

Öncellikle üniversiteden bahsetmek istiyorum. Çok fazla Ingiliz okumaz üniversiteyi. Daha çok gurbette olan yabancılar okuyor. Hatta, Oxford Üniversitesinin Çinlilerle dolu olduğunu biliyormuydunuz? 

Ingilizler nedenmi okumaz? Bunun bir sürü sebepleri var. 

1) Ilk önce, burda okul okumak zor. Gerçekten dersler zor, hiç şakam yok. Ben geçen gün saydım bir üniversite kazanmak için 4 yıldır sınavlara giriyorum (ha bide bir yıl sınıf tekrarladım yani 5 yıldır sınava giriyorum) toplam 97 tane sınava girmişim. Bir üniversite için. Düşünün. Ben bile zor sabrediyorum, ingilizler nasıl sabretsin. Dersler zor olunca gençler çabuk soğuyor. 

2) Ingiltere de fakirlik diye bişey yoktur. İşin yoksa devlet yardım ediyor, ev de veriyor, her çocuk başına belli bir para yardımındada bulunuyor. Yani kimse açıkta kalmıyor. Böyle bir sistem olduğu içinde ve İngilizlerde biraz tembel oldukları için okulu pek takmıyorlar. Nasılsa devlet bize bakar diye düşünüyorlar. 

3) Ayrıca, burda iyi iş sahibi olmak için üniversite okumak zorunda değilsiniz. Burdaki Lise mezunu Türkiyedeki lise mezunu gibi değildir. Lise mezunu olup çok iyi maaşlı işlere başlayabilirsiniz. Ve çok çabuk yükselebilirsiniz. Burda herşey kendini geliştirmekden ibarettir, ve geliştirmek illa üniversite demek değildir. 

4) En büyük etken, benim gördüğüm kadarıyla, üniversitenin fiyatı. Burda özel üniversite sınırlı sayıda, sanırım 3 tane falan var koca İngilterede. Sebebide şu: burda devlet üniversitenin yıllık ücreti £9,000 (36,000 TL). Bu çoğu gencin gözünü korkutuyor ve insanlar soğuyor. Bunun üstüne birde ev/yurt kirası parası var, bunlarda haftalık £120 (480TL) dan başlıyor. Burda aileler çocuklarına para yardımında bulunmaz 18inden sonra. Benim her arkadaşımın part-time işi var, çünkü parayı ailelerden isteyemiyorlar. Benim çalışmadığıma, babamın bana para vermesine, annemin bana kahvaltı ve yemek hazırlamasını çok garip görüyorlar. 18 yaşındaki bir gence bu saydığım üniversite fiyatları çok ağır geliyor ondan genelde okumuyorlar. 

Aile yaşantısına gelince, burda evli olan ana baba çok azdır. Hatta benim bir çok arkadaşımında bundan dolayı iki soy ismi olur. Hem annenin hem babanin soy ismini aliyorlar. Çünkü burda evlilik çok basit gözüküyor ondan insanlar evlenmemeyi tercih ediyorlar. Ne gerek varki evliliğe diyorlar. Katoliklere göre boşanmak yasak olduğu içinde milleti evlilikten soğutmuşlar. E aile olmak evlilikten ibaretse, burda aile yaşamı yok demektir. Bazıları babalarını tanımıyorlar bile, onlarda sadece annelerinin soy ismini alıyorlar. Evlenmeden birlikte yaşamak çok normalleşmiş. Biz 10.sınıfta din dersinde Hristiyanlığı işlerken öğretmenimiz şöyle derdi, "evlenmeden birlikte yaşamak iyidir. Çünkü, o kişinin size uygun olup olmadığını anlıyorsunuz. Eğerki uygun değilse boşanmak zorunda kalmazsınız yani günah işlememiş gibi olursunuz." Farklı bir mantık. Bana çok ters olan bir mantık. 

Böyle insanların arasında nasıl Türk örf ve adetlerini önemseyebildin diye soracak olacaksınız cevabım ailem olacaktır. Herkes çevresinden etkilendiği için, ben çocukkende şimdide ailemle çok yakınım. Eğerki onlarla sıkı bir bağım olmasaydı bende Allah korusun bu saydığım mantık ve fikirle büyüyebilirdim. Bundan dolayı ben babaannemle, dedemle, anneannemle, dayılarımla, teyzelerimle, amcalarımla, halamla, kuzenlerimle hatta annemin babamın kuzenleriyle bile çok samimiyim. Biliyormusunuz, ben annemin en yakın arkadaşı Hafize Can ile bile çok sıkı dostum. Böyle olması lazım, sıkı bir bağın olmalı sana senin kim olduğunu hatırlatan insanlarla.

Aslında yazmak istediğim söylemek istediğim çok şey var. Ama biliyorumki yazacaklarım İngilizlere ağır gelir. Ondan fazla bişey diyemiyorum. Tek söyleyebileceğim şey, burda ne çocuk büyütülür, ne aile kurulur nede yaşanır.

Her ne kadar fikir olarak onları destekleyip katılmasamda saygı duyuyorum. Onlarda bizim kültürümüzü garip buluyorlardır.

Can bildiğim Allah'a emanetsiniz güzel insanlar...