Mutlulugun formulunu buldum!

Sevgi + Saygi = Mutluluk

Mutlulugun formulunu buldum sanirim! 

Yada kismen..

Benim neslim sanirim en mutsuz nesil. Kime baksam huzursuz, uzgun, depresif. "Arkadasim, nasilsin?" sorusuna "Cok iyiyim arkadasim, cok mutluyum bugun .... Oldu" diye cevap gelmedi hic. En azindan bana boyle gelmedi. 

Herkesin icinde bir kirginligi, unutamadigi, icine sindiremedigi olaylar var. Yillardir biriken sinir, kin, stres. Ve kiskanclik. Ha bide unutmadan, sevgisizlik ve saygisizlik. Bu listeyi baya uzatabilirim sanirim. Kisacasi uzgunlugun bir suru sebebi var ve insanlar sanki uzulmek icin tek bir neden bulup uzulebiliyorlar. 

Hayat size uzulmek icin bir sebep gosterdiginde, sevinip mutlu olmak icin bin sebep gosterin!! 

Ama bence mutlulugun formulu sevgi ve saygi. 

Basimdan gecen bir olayi anlatayim. Daha cok yeni - 1 saat bile olmadi bu olali. 

Sosyal medyada asiri derecede aktif olan yeni hukukcu Beyza insan haklarini arastiriyordu. Facebookda bir paylasim gordu, "islamofobiyle bas etmek" gibi bir basligi vardi. Bu yazida muslumanlarin disarda ugrayabilecegi nefret ve irkcilik olaylarinda diger insanlarin nasil davranabilecegini anlatiyorlardi - mesela boyle bir hadiseye maruz kalan muslumanlarla gidip konusun onlari savunun gibi seyler. Neyse, bu paylasimin altindaki yorumlari okudum. Birisi soyle bisey yazmis, "biz koruduk diyelim, peki, bir musluman kendi dini dusuncesinde olmayani korurmu?" Susarmiyim? Tabikide hayir, hemen cevapladim "Ben bir turk muslumanim, ve benim yanimda kimse kimseyi yargilayamaz, kucuk dusuremez, saldiramazda. Kim olursa olsun herkesi korurum dini, irki, secimleri farketmez. Hepimiz insaniz."

 

Bu benim kisiligimde olan bir ozelligim, dusunerek yaptigim birsey degil. Kucukken cok fazla dislama ve irkciliga maruz kaldigim icin olusan bir ozellik oldugunu dusunuyorum. Ama bunu yazdiktan sonra biraz dusundum. Aslinda herkese karsi saygili olsak, sevsek, sevilsek mutlu olmazmiyiz? 

Icimizde cok fazla kibir besliyoruz. Kendimizle ayni dusuncede olmayan insanlara karsi saygili olmayi ogrenmeliyiz.

"Tamam, benimle ayni dini gorusu paylasmiyorsun, tamam siyasi gorusumuz farkli, evet hayattaki secimlerimiz ayni degil ama sen bir insansin ve seni sevip sana saygi duymam icin bu basit neden bana yeter" diyebilmeliyiz. 

Deneyin. 

Kiskancligi, kibiri, nefreti atin icinizden. 

Sevgi ve saygi besleyin. 

100% Mutlulugu garantileyemez belki, ama %50si bile tatmin edebilir insani. 

BOL SEVGI VE BOL SAYGI ILE.. 

Can bildigim Allah'a emanetsiniz guzel insanlar..